قسمت 23

خلقت بی واسطه ی خدای متعال در عالم انوار که مقام نورانی رسول الله صلی الله علیه و اله و سلّم بوده باشد همان فطرت الله است، حقیقت همه ی مقامات و کمالات و خیرات و برکات است، تعیّن توجّه خدای متعال به خواسته ی خود و لذا وجه الله و مشیت الله است.

حقیقت صلوات توجّه است، لذا به دلالت آیه ی شریفه ی «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْليما» خدای متعال دائماً نسبت به وجود مبارک رسول الله صلی الله علیه و اله و سلّم توجّه می کند؛ یعنی از قِبل خدای متعال دائماً نعمات و برکاتی که از شدت محیرالعقول بودن و کثرت و علوّ کیفیتس کسی به غیر از خودش نمی داند چیست به حبیبش افاضه می شود.

حال که این چنین است آیا همراه شدن با این توجّه و این دعا بهترینِ گشایش ها و بهترین عامل برای تقرب به خدای متعال و جلب توجّه او نمی باشد؟