علم ائمه علیهم السلام از طریق مجموعه ی گرانقدری از احادیث که توسط اصحاب ایشان ثبت و ضبط و نگهداری شده، به دیگران منتقل شده است و بهره بردن ما از آن مجموعه؛ تعلیم ایشان توسط فرمایشاتشان می باشد؛ امّا توانایی این احادیث در هدایت و دلالت و تولیت انسانی که خواهان سعادت و هدایت می باشد به چه نحوی است؟
اگر بنا بوده باشد رهبری الهی واجد علم و قدرتی الهی بوده باشد، علم او باید ناظر به ابتداء و انتها و مبداء و معاد و مسیر بین این دو باشد؛ لذا علم و قدرتش در محدوده ای نیست که فهم حقیر ما و زندگی فقیر ما به آن دلالت کرده و می تواند آن را احصاء کند، او باید بتواند فارغ از زمان و مکان و حال و گذشته و آینده به هر چیزی اطلاع داشته و هر چیزی را ایجاد کند، الاّ به اذن و فضل و علم و قدرت و عنایت خدای متعال.
آن چه که شیعیان در مورد وجود مقدس رسول اکرم صلی الله علیه وآله و سلّم و اوصیای معصومین ایشان باور دارند این است.
همه نظرها (۰)