علم ائمه علیهم السلام از طریق مجموعه ی گرانقدری از احادیث که توسط اصحاب ایشان ثبت و ضبط و نگهداری شده، به دیگران منتقل شده است و بهره بردن ما از آن مجموعه؛ تعلیم ایشان توسط فرمایشاتشان می باشد؛ امّا توانایی این احادیث در هدایت و دلالت و تولیت انسانی که خواهان سعادت و هدایت می باشد به چه نحوی است؟

اگر بنا بوده باشد رهبری الهی واجد علم و قدرتی الهی بوده باشد، علم او باید ناظر به ابتداء و انتها و مبداء و معاد و مسیر بین این دو باشد؛ لذا علم و قدرتش در محدوده ای نیست که فهم حقیر ما و زندگی فقیر ما به آن دلالت کرده و می تواند آن را احصاء کند، او باید بتواند فارغ از زمان و مکان و حال و گذشته و آینده به هر چیزی اطلاع داشته و هر چیزی را ایجاد کند، الاّ به اذن و فضل و علم و قدرت و عنایت خدای متعال.

آن چه که شیعیان در مورد وجود مقدس رسول اکرم صلی الله علیه وآله و سلّم و اوصیای معصومین ایشان باور دارند این است.

اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی

همه نظرها (۰)

 
هیچ کس هنوز نظری ارسال نکرده

مطالب مشابه

ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید