قسمت 8

هدایت و دلالت کسانی که تن به تنبّه و انذار می دهند توسط انبیاء علیهم السّلام به راهی دعوت می شوند که به سمت خدای متعال، معرفت خدای متعال، یافتن و داشتن خدای متعال، زندگی کردن با خدای متعال، برای خدای متعال و خود خدای متعال است.

زنده شدن انسان ها زنده شدن تن نیست، زنده شدن دل است؛

حقیقت حیات، حقیقتی است ورای تکاپو و تلاشی که انسان در طبیعت و تن اش می بیند.

میل و شوق به راه رفتن و پیروی از راهنمایان الهی کفایت از راه رفتن نمی کند بلکه معلمی لازم است که جوابگوی این شوق بوده باشد و عملاً او را در پیمودن این راه رهنمون شود؛ لذا عملکرد انبیاء علیهم السلام بعد از تذکر و بعد از دعوت، تعلیم است؛ نحوه ی زیستن و راه رفتن بین مبدا و معاد، و به این ترتیب خدای متعال حجت را بر مردم تمام می کند تا جایی که هیچ عذری برای هدایت نشدن و به کمال نرسیدن نداشته باشند.