قسمت 9

ابلاغ تا حدّ اتمام حجّت

خدای متعال هیچ گاه زمین را از راهنما و دعوت کننده ی به سوی خود خالی نگذاشته است تا به این ترتیب حجت را برای کسانی که تن به راهنمایی راهنمایان ندادند تمام کند.

اگر تذکرات، تنبهات، بیان ها، دعوت ها و هدایت های رهبران الاهی منجر به گرد آمدن عده ای در اطراف آنان شود جامعه و حکومتی تشکیل می گردد که البته مقتضیات و نیازهایی دارد که از جمله ی آن ها اختلاف نظر و اختلاف فهم در برداشت از موضوعات واحد می باشد لذا؛ برای سلامت ماندن جمع ناچار باید کسی بوده باشد که رافع اختلاف باشد، خصوصا اگر آن مطلب ناظر بر حق و باطل بوده باشد.

خدای متعال برای رساندن بندگانش به آن بینهایت اولاً آنچه در دسترس آنها قرار داده علم و آگاهی و معرفت است، سپس قدرتی که بتواند آنها را در این راه توانا کرده و همراهشان بوده باشد و آن عنوانی که ذیل آن، این قدرت الهی تعریف شده و به بندگان عرضه می گردد همانی است که به آن ولایت گفته شده.

اعمال و عبادات بلکه تمام زندگی دارای حقیقت و معنایی هستند که برای حفاظت از آن ها باید ظاهر و صورتی متناسب با آن ها بوده باشد، به همین دلیل رعایت دین برای رسیدن به حقیقت شرط لازم و کافی است به شرط آنکه صورت و معنا هر دو رعایت شوند.