قسمت 14

آن چه اولاً در خلقت خدای متعال بی واسطه توسط مقام منیع او اتفاق افتاده و حقیقت عزیزترین مخلوق او را تشکیل داده خلقتی است غیر مادی که از آن به دلایل متعدد به نور یاد شده است، آن حقیقت الاهیه از منظری عقل نامیده شده که توسط آن زشتی از زیبایی تشخیص داده می شود و از منظری علم نامیده شده که در پرتو آن، مجهولات برای صاحبش معلوم می شوند.

آن حقیقت الاهیه باطنی شد، برای همه ی ظاهرها، لذا تمام مخلوقات از آن بهره مند شده و صاحب معنا و باطن گردیدند، از جمله روح انسان که به دلیل افاضه ی آن حقیقت واجد علم، فهم، حیات و قدرت شد وگرنه به خودی خود تاریک بود و فاقد هر کمالاتی.