هر یک از عوالم مادی و غیر مادی که خدای متعال در خلقتش خلق فرموده دارای عنصر العناصری هستند که موجودیّت مخلوقات هر عوالم، از آن عنصر اولیه تحقق پیدا کرده است؛ آن نوری که در عالم انوار در اعلا مرتبه توسط خود خدای متعال خلق شد به تمام موجودات تملیک شد و آن ها مستقلاً با مالک شدن آن نور موجودیتی ممتاز از بقیه پیدا کردند و در عالم مادی نیز تمام موجودات مادی از مادة الموادی خلق شدند که از آن به «ماء» یاد شده است، به این ترتیب حقیقت مخلوقات هم در بعد معنوی و هم در بعد مادی مشترک است.
اما بین خالق و مخلوق با توجه به همه ی مستندات بدون استثناء هیچ شباهت، سنخیت و اشتراکی وجود ندارد درست برخلاف نظریه ی مکاتب انسانی و سلوک های غیر الاهی که معتقدند خدای متعال همه چیز است و همه چیز خداست!
حقیقت تمام نعمت های الاهی حقیقت نعمت عظما و حقیقت ولایت ولیّ الله و مقام نورانی ایشان است، لذا؛ در مصرف هر حلالی توجه کنید به این که گوارایی این نعمت از حلاوت همان حقیقت است، «بسم الله الرّحمن الرّحیم» بگویید و متوجّه باشید که این نعمت نیز جلوه ای از همان اسم االله عظیم اعظم است و پس از مصرف آن بگویید «الحمدلله رب العالمین» یعنی: آن چیزی که مصرف کردم خدا نبود، نعمت خدا بود و شکر بر خدایی که آن حقیقت الهیه را در اختیار من گذاشته تا مصرف کنم و توان پیدا کنم و جان بگیرم برای فهم معرفت و محبّت او و پیمودن راه او.
همه نظرها (۰)