قرآن و شفاعت

این درسگفتار در ادامه و تکمیل کننده روضه آنلاین ماه ذی العقده می باشد.

لذا برای استفاده بهتر، پس از روضه آنلاین به این درس گوش دهید.

خلاصه:

حقیقت همه ی ماه ها وجود مبارک اهل بیت علیهم السلام است، اما در ماه های حرام (چهار ماه) حضور ایشان بیشتر احساس شده و راحت تر قابل وجدان است و لذا فرصتی است فوق العاده برای ایجاد حضور قلب دائمی یا غالبی نسبت به حضور وجود مبارک ایشان.

از مطالب مهم در مورد ذی القعده این است که این ماه از ماه های حرام بوده و حقیقت آن، وجود مبارک همه ی اهل بیت علیهم السلام است نه یکی از آنان؛ آن مرتبه ی کلی و ولایت کلیه ای که دلالت بر مجموعه ی ایشان دارد؛ حقیقت بلاتعیّنی که هست ولی نمی فهمیم چیست.

زندگی ما در قیامت باطن و معنای زندگی ما در دنیاست، لذا؛ کسی که در این دنیا نسبت به خدای متعال و وجود مبارک اهل بیت علیهم السلام بصیرت پیدا نکرده و باطنش کور است در آن دنیا هم کور خواهد بود.

به این ترتیب شفاعت در مورد همه یکسان نیست، بلکه اولاً شامل کسانی خواهد شد که اهل ایمان بوده باشند و ثانیاً مراتب متفاوتی دارد.

قرآن حقیقتی است احد و واحد، فارغ از صورت لفظی و کتبی اش که اگر کسی به آن حقیقت نایل شود توحید خدای متعال را وجدان کرده است.

آن چه در کل قرآن است در اجزای آن هم هست یعنی اگر از قرآن چیزی باقی نماند الّا نقطه ی تحت باء بسم الله، به تعلیم وجود مبارکی که حقیقت همین نقطه است می توان به همه ی حقیقت قرآن نایل شد. لذا؛ مشکل ما راه نداشتن به معرفت وجود مبارک کسی است که علم قرآن پیش اوست.