قسمت 2

آیه ی شریفه ی 30 سوره ی روم خبر از خلقت صادر اوّل می دهد؛ «فطرت الله» ؛ همان که در حدیث «حدوث اسماء» از آن به «هُوَ الله» یاد شده است. به استناد آیه این حقیقت نه تنها حقیقت دین خدای متعال است، بلکه «اَلَّتی فَطَر النّاسَ عَلَیها» ؛ حقیقت انسان مختار هم چیزی به جز این حقیقت نیست و امّا استنباطی مهم از آیه:

گرچه دین قیّم و استوار خدای متعال روش شناسی نیل به همین حقیقت است امّا صرف انجام اجباری آن کفایت نمی کند، بلکه «حنیفاً» باید به دین اقبال و رو کرد.

لذا شرط جدّی متدیّن شدن، یعنی تخلّق به آنچه که در دین وعده داده شده و رسیدن به آن منزلتی که گفته شده در گرو اتیان به احکام و معالم دین هست با محبّت، با رغبت.