قسمت 12

در خلقت آنچه اتّفاق افتاده اوّلاً جلوه ی خدای متعال و تعریف خدای متعال بوده و در امتداد آن و در طول آن، جلوه و تعریف حبیب خدای متعال.

دین خدای متعال در واقع مجموعه ای از بایدها و نبایدهایی است که اگر کسی ظاهراً و باطناً عامل به آن بوده باشد، آن اتّفاقی که خدای متعال مشیّتش به آن تعلّق گرفته، این جا هم اتّفاق خواهد افتاد.

یعنی آن معرفت و آن معارف این جا هم حاصل خواهد شد؛ در این حوزه هم [یعنی در عالم تشریع] آن حقیقت [به فضل خدای متعال] تجلّی خواهد داشت.

مقدار زیادی از احادیث و روایات ناظر بر این است که این معرفتی که مورد نظر خدای متعال بوده، در عوالم گذشته اتّفاق افتاده و در ضمیر مکلّفین مُضمَر هست و از همان به فطرت و فطرت الله یاد شده است.

آن فطرتی که آن معرفت در آن لحاظ هست به صریح بعضی از روایات؛ همان نور عقل است که صرف آگاهی و کشف است؛ صرف ذکر و یاد و یاد آورنده است و لذا نقش انبیا علیهم السّلام و رهبران الاهی یاد آوردن ِ آن اتّفاق و آن حقیقتی است که در خودِ خلقت انسان لحاظ شده است.