قسمت 3

روایات دلالت دارند بر این که صادر اوّل مشتق از خود خدای متعال است امّا همان طور که در روایت هست:

«إنَّ أمرَ اللهِ کُلَّهُ عَجیب» ؛ نکته ی عجیب این است که آن چه که تحقّق پیدا کرده در ابتدای امر، از خدای متعال کم نشده و آنچه که در بیرون اتّفاق افتاده خدا نیست و سنخ خدای متعال هم نیست.

و این نکته ای است که غفلت از آن و نفهمیدن آن همه ی هدایت را برای مکاتب انسانی تبدیل به همه ی ضلالت کرده و آن مکاتب از این خشت اوّل که شروع کرده اند تا به هر جا که رفته اند، کج رفته اند. لذا معتقد شده اند که این مخلوق اوّل، مرتبه ای از خالق است یا این که نه، اصلاً عین اوست !!

نکته ی دیگر این که آن دین قیّم و استواری که در آیه به آن اشاره شده است که با آن می توان به حقیقت الهیّه رسید عملاً دو بخش دارد:

     1) معالم دین، احکام و روش شناسی های رسیدن به حقیقت الهیّه هستند خصوصاً در اصول دین.

     2) معارف دین، توضیح آن حقیقت الهیّه است در آیات و روایات، در کتاب و سنّت.