«دیّان دین» را از متن زندگی و جامعه حذف کردند، لذا آنچه پایمال شد دین و حقیقت بود.

آنهایی که پای ولایت امیرالمؤمنین و امامت معصومین علیهم السّلام ایستاده بودند، ناچار از دفاع بودند امّا از آن جا که هیچ هدایتی نیست الّا این که شیطان ضلالت متناسب آن را دارد، اتّفاقی که افتاد این بود:

ما با دفاع از حقّانیت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه از خود او غفلت کردیم و معرفت و منزلت ایشان یادمان رفت! تا جایی که اگر کسانی بودند که روایاتی در مورد عظمت، معنویت و منزلت وجود مبارک اهل بیت علیهم السّلام نقل می کردند دیگر با فهم ها ناسازگار بود و به آنها تهمت غلوّ می زدند! و جالب است بعضاً این کسانی که متّهم به غلوّ شده اند، کسانی هستند که از خصّیصین اصحاب ائمّه علیهم السّلامند!

در زیر آن سقف حقیر در سقیفه دشمنان اهل بیت علیهم السّلام امیرالمؤمنین صلوات الله و سلامه علیه را دفن کردند و ما گمش کردیم!

با گم شدن احکام اصول دین که همان احکام سلوک رحمانی بود، سلوکی با استفاده از احکام فروع دین ایجاد شدکه از آن به سلوک صناعی می توان تعبیر کرد. در سلوک صناعی از به کارگیری اوراد و اذکار به عنوان وسیله هایی برای ایجاد تنبّه، تذکّر و فهم حقیقت استفاده می شود که البتّه شدنی نیست!

اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی

همه نظرها (۰)

 
هیچ کس هنوز نظری ارسال نکرده

مطالب مشابه

ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید