قسمت 6

عظیم ترین اتّفاقی که در خلقت خدای متعال افتاده، تجلّی خدای متعال است در فعل خودش. [چون] اوّلین انفعال نفسی که در مواجهه با خدای متعال به انسان دست می دهد، یافتن عظمت خدای متعال است، [بنابراین] اوّلین اتّفاق و مهم ترین اتّفاق در خلقت خدای متعال، تجلّی خدای متعال [بوده] است به نور عظمت خودش.

[از آن جا که] مخلوق خدای متعال خالق نیست و صرف مخلوق بودن فاصله و فرق اوست با خالق، [لذا] این صادر اوّل؛ این حقیقت اوّل؛ [این نور عظمت] حایل و حجاب بین خدای متعال و [خودش] است. [چرا که] مخلوق آنچه که می یابد اوّلاً چیست؟ خودش است، خودش را وجدان می کند و خودش که خالق نیست، پس خودش در واقع حجاب است برای خدای متعال. [به همین دلیل] در روایات هست که حجاب بین خدای متعال و مخلوقات، خود خلقند.

لذا آن نقش ویژه ی دین روش شناسی است برای تعریف خدای متعال برای بنده های مختار و رسیدن بنده های مختار به آن حقیقت الهیّه و شناختن آن.

فقره ی اوّل «دعای احتجاب» [دقیقاً] ناظر به همین قضیّه است.