قسمت 7

لازمه ی رسیدن به تقوا و تحقق آن در انسان، داشتن معرفت نسبت به خدای متعال است.

خدای متعال قیمتی ترین است؛ لذا معرفت او نیز گران بها ترین گوهر خلقت می باشد، همان گمشده ی فطری انسان که نسبت به آن بی تاب و تشنه و گرسنه است.

عامیانه و جاهلانه زندگی کردن بدترین زندگی هاست، برای تعالی و تربیت انسان هیچ چیز مثل معرفت کارساز نیست و بدون معرفت نیز چیز دیگری کارساز نیست.

البته لازم به ذکر است که صرف معرفت نیز کفایت نمی کند و لازمه ی بهره مندی از آن، التزام به آن است که همان اقرار به ربوبیّت خدای متعال می باشد.

معرفت الله احکامی دارد که باید به آن احکام ملتزم بود؛ لذا واجب شده و واجب ترینِ واجب ها شده و از آن به عنوان افضل الفرایض و به عنوان فریضه یاد شده است.

به این ترتیب کسی که می خواهد زندگی اش مرضی خدای متعال بوده باشد اولاً باید خدای متعال را بشناسد بعد با او زندگی کند، برای او زندگی کند و او را زندگی کند.