قسمت 19

در مجموعه ای که دین را تشکیل می دهد از اوامر و نواهی آن، گناه نکردن مهم تر از ثواب کردن است و لذا آن چه که ما را زشت، حسرت به دل، آشفته، مکدّر، ظلمانی، کلافه، سر در گم، نگران و زمین گیر کرده گناهان ماست وگرنه خوبی های ما کم نیست.

در حوزه ی اعمال خوب و زیبا گذشته از اصول دین، آن دو مقوله ی عجیب و غریبی که باعث صفای باطن، تعالی و تربیت فوق العاده و تنظیم توجهات در انسان می شوند نماز است و قرائت قرآن.

یکی از دلایلی که در نماز حضور قلب نداشته و از قرآن بهره نمی بریم این است که ما مفاهیم ذهنی خودمان را متعلق به الفاظ خدای متعال کرده و بعد آن ها را به زبان جاری می کنیم و لذا از همان اول حواسمان از خدا و کلام او پرت می شود.

با قرائت قرآن می شود به بالاترین محبّت و معرفت خدای متعال و بالاترین معرفت نسبت به خود دست پیدا کرد و با تلاوت کلام خدای متعال در نماز انشاء الله نمازتان نمازی می شود که در آن زیارت خدای متعال و جلب برکات و رضایت و غفران و رحمت خدای متعال است همانی که امیرالمؤمنین صلوات الله علیه فرمودند.