قسمت 9

مخاطبین انبیاء علیهم السلام عقلا هستند، یعنی کسانی که به اندازه ی حداقل کافی عقل دارند و با توجه به این که هرعاقلی الّا و لابد صاحب علم و اطلاعات متداول روز و ذهنی پیچیده نیست، فرمایش و کلام انبیاء و ائمه علیهم السلام باید به گونه ای باشد که هم به سادگی فهمیده شده و هم به سادگی عمل شود.

انسان ها هم در اسم با هم مشترک اند به عنوان انسان، هم در نیازها که در دو عنوان امنیت خاطر و حلاوت کام خلاصه می شوند و هم در راهی که باید برای تأمین این نیازها پیموده شود، حال با توجه به این که خالق انسان بهتر از هر کسی این نیازها را می شناسد و واجد علم برآورده شدن آن هاست انسان با مراجعه به او هم آموزش می بیند، هم تعلیم می بیند و هم بالاتر از این ها خود او را می یابد که بالاترین داشته هاست و از آن به تقوا یاد شده است، یعنی خدای متعال را داشتن، با او زندگی کردن، برای او زندگی کردن و او را زندگی کردن.

لازمه ی داشتن خدای متعال، شناخت اوست و لذا به جا آوردن احکام معرفت بر ما واجب است اما نتایج ادای آن احکام به عهده ی خود خدای متعال می باشد نه ما.

یافتن خدای متعال در پرتو عقل است اما خدای متعال معقول نیست؛ معقولات ساخته های عقل اند که اگر با حفظ آگاهی کنار گذاشته شوند و خود عقل به عنوان چشم باطن باقی بماند می توان ملاقات و مواجهه با خدای متعال را فهم کرد.

لازمه ی سلوک و فرمان برداری باطن تنظیم ذهن است؛ لذا با ذهنی تنظیم شده، تعالی یافته و تربیت شده ما هم تنظیم شده، تعالی یافته و تربیت خواهیم شد.