قسمت 5

از آفات روش شناسی های تربیتی دینی تصوّر نتیجه، بدون عمل کردن، به جای عمل کردن و عجول بودن در ضمن عمل کردن است، لذا؛ خیال نتیجه را نتیجه عمل ندانید و اعمال خود را با حالت طمانینه و اطمینان خاطر انجام دهید.

چه از منظر صحت و سلامت عمل و چه از منظر نتیجه ی آن، تقوا ارزشی ترین و قیمتی ترین عملی است که در زندگی دینی وجود دارد؛ هم شاهراه است به عنوان اصلی ترین و مهم ترین راه سلوک در زندگی و هم شاهکلید است برای نیل به عالی ترین نتایج که در کلام خدای متعال متوجه سه عنوان است: مبدأ که خدای متعال است، منتهی که قیامت است و وسیله ی به سلامت راه رفتن از مبدأ تا منتهی که وجود مقدّس ولیّ الله می باشد.

 مواهب و نتایج عجیب و غریبی که به تقوا مترتب شده است اولاً به دلیل همراهی با متعلّق تقواست و ثانیاً به دلیل تنظیم و تصحیح اعمال و بهره مندی انسان از آن ها. اقتضای شأن مخلوق بندگی کردن است و اگر نعمتی هست برای بنده هاست، به این ترتیب کسی که از نعمت های خدای متعال مصرف می کند در حالی که از توجه و همراهی مولا غافل است، اولین و اولی وظیفه اش بر زمین مانده و مصرفش در خلاف جهت مقصود الاهی است و لذا احساس گوارایی و حلاوت و لذّت نمی کند، اما کسی که خدای متعال را رعایت می کند زندگی و مواهب آن برایش گوارا و دلنشین بوده و از قِبل خدای متعال به فراوانی و فراخی دست پیدا می کند که در ادبیات دینی از آن به برکت یاد شده است.